Kimse kimseyi boşuna anlamsız bir anlayış zorlamasına itemez. Noksanlı, kronikleşmişlik paradoksallıklarıyla.
Yani belirsizlik riski bulundurucu, hasar olasılığıyla samimiyet nispeti kesinleşmeyici herhangi bir şeyi özellikle de güvenilirlik abidesiymiş gibi sunamaz ki. Buna uygun bulunanların ölçüsün de olmayanlara dikkatin önceliği denir. Çünkü başarıyı gören ve okuyan her bir halin oluru ancak uygun bulunanlar ölçüsün de olabilirliğiyle mümkündür.
•••Sırf izah ve mukayeselerle hedef belirleyiş iddiasında bulunulamaz. Ancak, kıyaslama ve doğrucu hükümle; açıklayıcı nedensellik tayin edici başarı ölçüsünü baz aldıkların da doğru dan bir hükme ulaşılmış olunarak örnekli seçicilik açığa çıkarılmış olarak.Uygun bulunanların anlam taşıyıcılık izahatıyla. Doğru olanın gelişmesi için huzur verici duyular içerisin de hareketle !!Tatmini bir merak uğruna değil de. İhtiyaç, mecburiyet, geriliklerle doyumlar uğruna. Hakikate yönelici geçerlilik kaynağına yönelmekle. Olmayanlara, bulunmayanlara saplanıp ta kalmak tan yana değil de. Bireyleri, toplumları, şehirleri, ülkeleri mana, tarif, tarih, geçerliliğiyle şimdiye intikal ettirirken.
Geçmişin maksat anlayışıyla; şimdi kinin arasındaki farkın teşhisinde !! Uygun bulunanların ve uygun bulunma
yanların maksat hazzı illâki zaman karşılaştırmalarıyla sağlanan anlam kesinliğine burada. Muhteşem geçmişle şahane geleceğin oluşumunda !! Kesinlik teşkil ede gelen ve devam edici olacak olan, uygun bulunanların ölçüsünde oluşların geçerliliğinin evrenselliğidir.
•••İlmi, geçerlilik, geleneksel -sosyo, ekonomik, siya sal, kültürel olarak. önemli roller oynamalarıyla, ille de aile, fert, cemiyet, cemaat,din, ilim, modernize ve gelenek, inanış, görüş-kabul ,içerisin de oluşlarıyla bulunuş vaziyetleri olan! Hayatlarının, yaşantılarının tanımlanışlarında.Sınırları belirlene bilinmiş olucu elzem oluşlar geçerli değil midir? Geçerlidir elbette !! İtaatle saygı. İste iyicedir aidiyetlerle sahiplenilmelerin uygun bulunucu ölçü sellikleri.
•••Vicdanın gücü olmadan iradenin tanımın da güç bulunamaz. Şayet bütünüyle bilgi geçerli olsaydı !! Özelliğin önemi kalmazdı. Ancak, anlamları çarpıtılmayan bilgi ve özelliklerle iradeler hür olabilme kesinliğine ulaşırlar ki. Bura dan, tabanı olmayan hiç bir şeyin gelişemeyeceği çıkarımı yapılır ki. Şayet orta ya çıkan bir şey var ise !! Bunun mutlaka uygun bulunan ölçüde olup olmadığına dikkat çekmeyi gerektirmez mi ?
••• İlim-bilim,felsefe, din, ideoloji de olsa, teori-doktrin, faraziye de olsa. Hangi fikir mahiyetin de ortaya çıkardıkları uygun görünüş ölçüleriyle istikbal vaat eder.
•••Özgün iradeleri yittiğinde çekip gider.
İp ince kalarak kopuveren hayatlar.
Ancak özünü bulanın manası kesindir.
Yaşamanın anlamı zevk değildir de.
İnsanın anlamına sahip çıkmasıdır.
Arzu ise, eyy hayat sahip çık bana.
Ki, itibarımla özümü koruya bileyim.
Bileyim ruh ve bedenimdeki uyarıyı.
Ve duyarılarımdaki zihinselliklerimi.
Düşünselliklerim çözümler bularak.
Çabalarım hayatımı mayalasın ki !
Özelliklerim, maksatlarım, daha öte.
Az hatalı davranışlarım ola bilsin.
Bakınız, hayat oyun değildir elbette.
Her şeyi yapamazsınız, en önemlisi.
Yitip gidersiniz, şayet doğruya karşı.
Küçümseyici olup ta, yersiz, orantısız.
Uyumsuz ve anlamsızca olup ta !!
İnceden inceye kendinizden,çevreden.
Uzaklaşmamak için, çaredir bilesin !
İnsana kendisini yüksek tutan uygun bulunanların ölçüsü (Yavuz Yurt ).