“İnsanın düşkünlüğünü, sefaletini bilirdim ama ruh sefaletinin bu kadar karanlığını görmemiştim. İnsan diye emek verdiklerimin hemen hepsi menfaat kölesi bir takım haşerelermiş. Buraya artık ne ilim girer, ne ahlak; ne de Allah uzanır bunlara… Bunların önce her şeyi bırakıp, insanlık devrine girmeleri lazım.”
(Nurettin Topçu)
...
Ben Yokum, Beni Karıştırmayın!
Akıl ve selüloz karışımı
Hamurdan yoğrulmuş kafalarınız;
Oturmuş vıdı vıdı vıdı vıdı konuşuyorsunuz,
Mezarlarınızı dillerinizle kazıyorsunuz,
Dillerinizle yalıyorsunuz mezar taşlarınızı,
Alıyorsunuz, satıyorsunuz
Kurtlarını, böceklerini birbirinizin.
Söze nereden başladınız?
Ne zaman başladınız?
Babalarınızın sulbünde mi?
Analarınızın karnında mı?
Konuşuyorsunuz, konuşuyorsunuz,
konuşuyorsunuz...
Ve bir gün o asık yüzlü melek
Perçemlerinizden tutuncaya kadar da
Besbelli, konuşacaksınız, konuşacaksınız,
konuşacaksınız...
Ama ben yokum, beni karıştırmayın!
Kulaklarımı balçıkla sıvadım ben,
Kafamın çatlaklarını,
Kalbimin deliklerini tıkadım şiirle
Sizin kuramlarınıza, söylemlerinize.
Vıdı vıdı vıdı vıdı vıdı...
Bunca lafı, nerden buluyorsunuz?
Bunca vakti kimden çalıyorsunuz?
Aman ne çok şey biliyorsunuz!
Aman ne çok şey biliyorsunuz!
Teninize düşecek kurtlardan çok,
Beyninizi yiyecek kurtlardan çok, kabirde!
Kesiyorsunuz, biçiyorsunuz,
Liflerine ayırıyorsunuz sözü,
Yalanıyla, gerçeğiyle çiğnemeden
yutuyorsunuz sonra
Ve kusuyorsunuz
Sindiremediklerinizi, önümüze.
Yeter ama yeter, ölüler için de, diriler için de!
Ayıp, çünkü bakın, Tanrı konuşmak için
Sizin susmanızı bekliyor.
‘Yoksullar İçin Tezler’ Kitabı
(Cahit Koytak)
...
Cezb
gözlerimde zaman durgun bir nehir
nilüfer ağıdı süzmüş gibiyim
gönlün girdabında savruldu ömür
sanki yüreğimi üzmüş gibiyim
bilirim gülmekle şenlenmez hayat
içimde yaradır gizlenen niyet
bozulan huzurum ödenen diyet
boşluğa şiirler yazmış gibiyim
balçık sükuneti suyun duygusu
göğün beşiğinde ayın uykusu
içimde büyüyen günah korkusu
sanki karıncayı ezmiş gibiyim
zırhlı karanlıklar nöbete gebe
gecenin esrarı çekiyor dibe
üşüyen ruhuma güneşten hibe
sanki sabahımı sezmiş gibiyim
(Arap Kurt)