Bilakis başta kendi geçerlilikleriyle; son derecede değerlendirilmelerine asla tepki vermeyecek kadar, incelikli biçimlenişleriyle varlıklarını oluş, bulunuş, varoluş geçerlilikleriyle gösterge ve tutumları öncelikle insani yaklaşımları istisnai tanımlara boğmadan yaşantılarını anlayabilen, anlata bilen bireyler, toplumlar, şehirler, ülkeler; özellikle de gerçek sorunlarına, kendi geçerlilikleri olarak bakabilenler olmalıdırlar.
•••Gerçek sorunların deneysel biçimlerde incelendiğinde bireysellik ve toplumsallık anlamının hemen hemen her türden yaralayıcı gerçeğini barındırıcı olduğu elbette yaşantılarla çok daha iyi anlaşıldığı ve mutlak bir ayrımın bilinciyle buna bireysellik ve toplumsallığa dair sorunların geçerlilik bilincine göre sıralanışları denir ki bireylerin ve toplumların yaşantılarına ayna tutan öncelikte bu dur zaten.
••• Şayet yöntem incelikleriyle bile saptanması zor olan bir tanımı mutlak anlamak ve ona ulaşa bilmek gerekiyor ise öncelikle her yapılanış olumluluklarıyla; yapılana mayış olumsuzluklarını zıtlıklar olarak ayrı ayrı kategorisinde mutlak bir birinden ayırt edici kesinlik zorunluluklarını sorun ve çözüm kesinlikleriyle saptamalı açık anlatıma ulaşılır ki buna saptayıcı yöntemden öte açıklayıcı izlemin kendi geçerlilikleri denir.
••• Açıklayıcı izlenimlerin kendi geçerlilikleri olduğu gibi; mutlaka yol göstericilikleri uğruna takip tanımının inceliklerini, sorun olanlarla sorun olmayanları açıklayıcı saptamalarla izlenilmesi gereken yolun gösterilmesi denir ki anlam sahidenliği açısından bireysellik ve toplumsallık bakımından karşıt-karşı çıkış, düşünüş ve eylemsel çeşitlenişlerdeki farklılaşmalarla anlayış çeşitlendirilmesi bakımından içeriklerin kabul ve onaylarıyla mevcudiyetlerin bütünlük oluşturabilmeleri açısından nasıl ve ne kadar tutarlı ya da tutarsız bir geliş menin oluşumunu açığa çıkabilmiş oluyor ise o ölçüdeki geçerliliğin veya geçersizliğin mana deyimiyle karşı karşıya kalınıyor demektir ki burada mananın mekanik biçimiyle; bireylerin, toplumların, şehirlerin, ülkelerin, devletlerin geçerlilik pratikliklerine dönüşümlerindeki iç ve dış geçerliliklerine ne kadar bağlanıp ya da bağlanamayışlarıyla orantılarıdır.
••• İnsanlığın en tanımı olabilmesi bakımından sahiden ilgilenişleri = neredeyse, toplam bilincinin anlamını; adeta anlam bütünlüğüyle kurallı bir yığın parçacığı olurcasına bağlılık anlamlı mana deyimidir ki böylesine amacı tanımlamak en azından, kültürel deyimin uygulanan biçimidir dense yeridir ki kesin geçerliliklere ulaşmak ve uygulayabilmek için tüm zamanlarda bireysel ve toplumsal anlayış biçimsellikleriyle her bireyin, her toplumun, her şehrin, her ülkenin, her devletin kendi geçerliliklerini sınırlandırıcı beğenileri uğruna kararlı tanımlarıyla manalandırıcı olmalarını derin sorunlar bünyesine intikal ettirmemeye çalışmasında ki amaçlarının gene direk sorun çıkartmayışı-soruna indirgenmeyicilikle; kendi geçerlilikleri olanları anlayışlarının çağdaşlığıyla olmalıdır manası daha uygundur.
•••Genel tanımlanır, illâki açıkça söyleyiniz bakayım, mana ney dedir? Sakın ha, bilesiniz ki mana, değere. Dayanıyor İşte, o zaman, tamamdır. Biçimleniş, çünkü bilinmesi gerek. Anlaşılmış oluculuğun tanımını ki!
Haydi, sorunlar çözüme demektir...
Deneyimler, kesin yaşantılarla olurlar.
İlgiler anlamlarını sorularla çözerler.
Tüm yaşantılar anlamlarının izine!
İnsanlığı sıkı sıkıya bağlanmışlardır.
Bir değil, binlerce çıkar heveslerine.
Yaklaşan kazanır, tutarlı anlamlarıyla.
Yaşayışlarını biçimlendirişleriyle...
Yok, öyle beğenip beğenmemek önce.
İşleri ve ilişkileri kavramak gerek!
İnanınız ki içerik yerindedir, o halde.
Yaşantılarınızın içerisine bakınız ki.
Görüp, anlayıp kavramış olasınız.
Asıl-Asil bir yönetim sistemi, elbette.
Hiç bir zaman olamamıştır ki, şu!
Öne sürdüğümüz dünyanın içinde.
Sahiden tutalım anlamları somutça.
Her tanımı kavrasak ne yazıyor ki!
İnsanlık, gene önüne geleni yaşıyor.
Çünkü getiriyor insana yönelişleriyle.
Bilinmeyenlerden habersizcesine!
Bilinenleri hep yeterlilik sanrılarıyla.
Ne kadar da soyutlanmış oluyorlar.
Somutluklar diye attıkları adımlarla.
Yetmez be kimseye, şu dünya bile.
Şayet beyin bilmiyor ise saygınlık!
İstediğinizi deneyin istediğiniz kadar.
Gene de bir tarafınız yarım kalıcıdır.
Be insanlık, biliyor musunuz neden?
İnan anlamak dilde, kavramak başta.
Olmalıdır ki olsun, sahiden herkesin.
Münasip kendi geçerliliği adına olsun.
Yararlı başarı, olgunluğun değeridir ki.
Şayet bunda kimin yeterliliği var ise!
Saygınlığı öncelikle kendisinedir de.
İleri sürülen başarıdır kendini savunan.
Düşünce tanımı seçe bilici olsa da.
Öne çıkıcı olan insandır, insanlıktır!
Anlayış ortadaysa, işte o zaman da.
Yöntem de görüne bilici olmak ister.
Kötü yaşamın öyle kolay kolaycasına.
İyi insanı olunamaz ki, işte böyledir.
İnsan psikolojisi denile bilen şey!
Rüyasında bile hatasından sıyrılmak.
İsteyenlerdir, kendi öz geçerliliklerinin.
Peşlerinde olabilenler (Yavuz Yurt).